Zmarł Joseph Ratzinger, papież senior Benedykt XVI, 265. następca Świętego Piotra, który zasiadał na Stolicy Apostolskiej od 19 kwietnia 2005 do 28 lutego 2013 roku. Był ogłoszony Zielonym Papieżem – Green Pope. Szeroko rozumiana ekologia przyrody i człowieka leżała w centrum jego zainteresowań. Mówił: „Ziemia jest cennym darem Stwórcy, który nadał jej wewnętrzny porządek, dając nam tym samym wskazówki, którymi powinniśmy się kierować jako zarządzający Jego stworzeniem”. U nas znajdziecie jego liczne teksty w Bibliotece Laudato si’ i komentarze do głównych dokumentów. Warto je przypominać i czytać.

Papież Benedykt w trakcie swojego pontyfikatu pisał i wypowiadał się na tematy środowiskowe zaskakująco często. To za jego czasów Watykan jako pierwsze państwo na świecie zbilansował do zera ilość emitowanych gazów cieplarnianych. Na dachu Auli Pawła VI zamontowano 2400 ogniw fotowoltaicznych, generujących prąd niezbędny do ogrzania, chłodzenia i oświetlenia budynków.

W tym samym czasie na zlecenie Stolicy Apostolskiej obsadzono lasami 37 akrów lasu w delcie Dunaju. Na życzenie papieża rozpisano konkurs na elektryczny i oszczędny papamobile. Miało to również wydźwięk pedagogiczny i symboliczny, pokazujący zielone światło i inspirację dla tego typu inicjatyw i działań w kościołach lokalnych.

W końcu Kościół Katolicki w 2008 r. pośród „nowych grzechów” wymienił m.in. zanieczyszczanie środowiska. 
A we wrześniu 2011 r. papież zaskoczył wszystkich ciepłymi i pełnymi szacunku słowami skierowanymi do przedstawicieli ruchu Zielonych w Bundestagu, jednocześnie dystansując się wobec partyjnych i politycznych podziałów. Zakreślił także możliwe pole do porozumienia oraz wspólne cele Kościoła i ekologów. Niestety, pojednawcze słowa papieża spotkały się z bojkotem większości niemieckich parlamentarzystów z partii lewicowych i Zielonych.

Benedykt XVI pozostawał bezkompromisowy w kwestiach ochrony życia i przypominał, że ekologia stworzenia bierze swój początek z ekologii człowieka oraz jego kondycji moralnej. Często określany przez liberałów jako „ultrakonserwatysta” nie bał się zabierać głosu na współczesne tematy, podejmując dialog i intelektualny spór ze współczesnymi prądami intelektualnymi i stanowiskami postulującymi bardziej zrównoważony styl życia.

W jego nauczaniu sprawy związane ze środowiskiem i jego ochroną zostały ściśle związane z kwestią integralnego rozwoju człowieka.

Polecamy ekologiczną dokumentację jego pontyfikatu w Bibliotece Laudato si’.

sj