• RiabininCzas przemian i nawrócenia ekologicznego trwa nieustannie. Matka Ziemia i myślenie ekologiczne.
  • cop karuzela
  • cytat
  • encyklika karuzela
  • Boska ziemia
  • encyklika
  • Czas przemian i nawrócenia ekologicznego trwa nieustannie. Matka Ziemia i myślenie ekologiczne.
  • Przemówienie papieża Franciszka do uczestników spotkania „WIARA I NAUKA: W KIERUNKU COP26”
  • Ekologia encykliki Fratelli tutti
  • Zielone Słowa BOSKIEJ ZIEMI.To przewodnik porządkujący wzajemne relacje Kościoła katolickiego z tematyką ochrony przyrody, środowiska, klimatu i ekologii.
  • Ekologia to ważna część nauczania Kościoła – wywiad KAI z o. Stanisławem Jaromi

Wzruszyła mnie pasja, z jaką Papież Franciszek komentował Ewangelię z niedzieli Dobrego Pasterza. Przekonywał, że diabeł usiłuje nas okraść z dnia dzisiejszego i ogrywa nas fałszywymi kartami „wczoraj” i „jutro”. A tymczasem gospodarskie, chrześcijańskie i ekologiczne myślenie ma ogarniać spojrzeniem przede wszystkim „dzisiaj”. Mamy całe pokolenie wytrącone z normalnego nurtu dziecięcego i młodego życia. Zatrzymani blisko domów, musimy te problemy z dnia na dzień rozwiązywać. To może być niepowtarzalna okazja do przekazania dzieciom i młodym nie tylko ekologicznej wiedzy, ale i ekologicznej postawy i pasji.  

Wiem, że czytający moje ekologiczne felietony nie mają złudzeń. Inicjatywy społeczne, nawet te najpiękniejsze – to zbyt mało, by odwrócić kierunek katastrofalnych zmian, powstrzymać je na dobre. Wiemy też, jak marne i smutne było by życie bez poczucia, że dokonując drobnych nawet zmian na lepsze w swoim prywatnym życiu, w swoim osiedlu czy  w swojej wsi, przyłączamy się do światowej presji na rządy i korporacje, na banki, uczelnie, kościoły - w imię zielonych marzeń, w imię harmonii miedzy potrzebami konkretnych osób a światową solidarnością żyjących i przyszłych pokoleń. - pisze Piotr Wojciechowski

Działanie polityczne, działanie od góry, aktywujące finanse i technologie, to za mało, aby rozwiązać ogromną część problemów środowiska, ochrony wody, gleby, żywności, gatunków roślin i zwierząt. Musi być działanie od dołu, z poziomu szarego człowieka. Potrzebne jest to, co Kościół określa jak „nawrócenie ekologiczne”, potrzebne jest to, co powinno rozwijać się globalnie, obejmować wierzących i niewierzących, wszystkie narody i religie. Sami wiemy, jaka to odległa perspektywa, jaka trudna. Publikujemy kolejny felieton Piotra Wojciechowskiego napisany po lekturze publikacji REFA o Patronie Ekologów.

Taterniczka i przewodniczka Maja porwała setki ludzi do sprzątania gór. To obudziło dyskusję o śmieciach i kłopotach z nimi naszej cywilizacji. W tym problemie tkwi pytanie fundamentalne – czy chcesz żyć? Czy może ważniejsze dla ciebie jest abyś sobie pożył, ucieszył się życiem, owinął się w „kokon przyjemności”. Czy pamiętasz też o innym wymiarze człowieczeństwa, gdzie jest międzyludzka solidarność, miłosierdzie względem odrzuconych i zagrożonych, uznanie Bożego planu Stworzenia, życie duchowe, życie sakramentalne, życie rodziny i życie rodziny ludzkiej. Oto kolejny u nas felieton ekologiczny Piotra Wojciechowskiego.

Polska wchodzi w czas kampanii wyborczej i wyborów parlamentarnych. Dla mnie to nie tylko spektakl walki polityków o miejsca w Sejmie i Senacie. Śledzę obecność i nieobecność tematu obrony środowiska w argumentacji przedwyborczej, szukam na listach kandydatów osób, na które można liczyć przy ważnych dla spraw ekologicznych głosowaniach. Ciekaw jestem, czy zwycięży rozsądek, czy też klasa polityczna pozostawi tematykę ekologiczną grupkom lewicy obyczajowej. Wiele w tych grupkach serdecznie zaangażowanej młodzieży, ale zwycięża tendencja do hałaśliwych karnawałów protestu i fascynacja wyczynami ekologicznego terroryzmu.

save2Aby w decyzjach władz czy przedsiębiorców, nie traktowano nas jak biernego tłumu, który zgodzi się na wszystko, musimy komunikować politykom, że nie będą mieć naszych głosów w urnach wyborczych, jeśli nie pokażą swej troski o zdrowe środowisko, piękno krajobrazu, międzynarodową współprace w dziedzinie klimatu. Trzeba przypomnieć, że zabierając głos zawsze najpierw rozpoznajemy sytuację, a potem wybieramy język wypowiedzi. Wtedy też dokonujemy ważnej decyzji – albo ulegamy obyczajowi językowemu, dostosowujemy się do odpowiadającej oczekiwaniom słuchaczy konwencji albo szokujemy ich stylem mówienia.

Nie można sobie wyobrazić otwarcia, ocieplenia i umocnienia parafii bez wszystkich jej funkcji – duszpasterskiej, charytatywnej, misyjnej, ekumenicznej i ekologicznej. Tej ekologicznej funkcji nie można oderwać od centrum życia parafii, którym jest ofiara Mszy Świętej. To ona nadaje sens również tym ofiarom, które ponosić trzeba w imię ochrony naturalnego środowiska oraz zmiany życia łapczywych konsumentów. W encyklice Laudato si’ papież Franciszek podkreśla, że Wstrzemięźliwość przezywania świadomie i w wolności wyzwala nas. Nie jest gorszym życiem, nie jest mniejszą intensywnością, ale całkiem odwrotnie.

Mogą cieszyć uchwały Parlamentu Europejskiego, które mają uwolnić naszą Ziemię od nadmiaru plastykowych opakowań, jednorazowych sztućców, talerzy, rurek do napojów. Może słusznie było by nazwać Europę „światowym liderem idei ekologicznych” – bo tu jest najwięcej partii zielonych, pism ekologicznych, wydziałów ekologicznych na uczelniach, ekologicznych ministerstw w rządach. Niestety jest Europa liderem osamotnionym, reszta świata pozostaje w tyle. Czy inne kraje są na to zbyt biedne czy zbyt zadufane w bogactwo i potencjał ekologiczny?… pisze w kolejnym felietonie dla naszego portalu Piotr Wojciechowski

Dwa słowa są dziś słyszane głośniej niż inne, budzą mocniejsze emocje. Obydwa wzięte z angielskiego: smog i hejt. Pierwsze oznacza najbardziej aktualny problem ekologiczny, drugie równie wielki problem z dziedziny moralności i komunikacji społecznej. W tym felietonie próbuję wykazać, że kluczem do rozwiązania obydwu tych spraw może być tylko rozumnie przygotowany i głęboko przemyślany dialog. Najpotrzebniejsza Polsce „posługa myśli” to szukanie miejsc spotkania, szukanie pokoju między partnerami dialogu, powierzenie tej sprawy Przedwiecznemu Słowu – pisze dla nas w swym kolejnym tekście Piotr Wojciechowski.

Po COP24 wzrosło zainteresowanie sprawami zagrożenia Planety, zmianą klimatu, zanieczyszczeniami atmosfery, wpływem czynników ekologicznych na zdrowie i bezpieczeństwo. Często reakcją na falę nowych informacji jest lęk, a nawet panika. Czy można tak kształtować informację, aby ze wzrostem wiedzy rosło też bezpieczeństwo? Co robić aby zamiast alarmistycznego zamętu pojawiły się dążenia do racjonalnego opanowania sytuacji; aby zamiast egoistycznego zamknięcia pojawiły się postawy solidarne? Czy mogą w tym pomóc dwie książki próbujące oryginalnie stawiać diagnozy Factfullness Roslinga i Nowe Oświecenie Pinkera?

Tak się dzieje, że społeczeństwa coraz bardziej świadomie żądają od demokratycznie wybieranych władz, aby podejmowały działania na rzecz środowiska, ochrony krajobrazu, poszanowania świata roślin i zwierząt. Rośnie nie tylko strach przed klęskami ekologicznymi. Rośnie też zrozumienie, że miłość bliźniego, braterstwo ludzi, solidarność muszą wyrażać się także poprzez współpracę ekologiczną i wspólną troskę o zasoby planety Ziemi – pisze w kolejnym felietonie przygotowanym specjalnie dla naszego portalu Piotr Wojciechowski i pyta o alchemię przekształcania się solidarności w braterstwo, o udział w tym ekologii...

Franciszek w encyklice Laudato si’ napisał „To prawda, że dziś niektóre działy gospodarki mają większą władzę niż same państwa. Dziś doświadczamy otwartych konfliktów między dobrem społecznym a interesem wielkich korporacji.” Dwayne Johnson wytoczył proces jednej z najpotężniejszych firm świata, koncernowi chemicznemu Monsanto i po długim procesie wygrał odszkodowanie. Szef firmy zapowiedział rewizję procesu – i na pewno znajdzie ekspertów gotowych stwierdzić nieszkodliwość zawierających glifosat preparatów takich jak Roundup i jego odmiany. Znajdzie też prawników gotowych go bronić przed sądami..

Żegnając się z Apostołami podczas Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus wygłosił znamienne słowa o pokoju, jaki On daje ludziom, o tym pokoju, jaki pochodzi od Boga. Podkreślił, że to pokój całkiem inny niż ten, jaki mogą sobie dać wzajem ludzie bez Jego łaski. Jaki jest pokój ludzi? Dlaczego tak trudno go osiągnąć pomimo starań pacyfistów? Co stało się z tym pokojem, który dostaliśmy w przeddzień Męki Pana? – pyta w swym kolejnym tekście dla naszego portalu prozaik, publicysta, reżyser i krytyk filmowy Piotr Wojciechowski i pisze, że nie da się oddzielić budowania pokoju między ludźmi, od pokoju między ludźmi a żywą planetą Ziemią.

Warto czytać „Roślinny kabaret” R. Mabeya. Pisze o roślinach wszystkich krajów i kontynentów, ale patrzy na nie okiem Brytyjczka. Jest człowiekiem podróży, i to dalekich. Jest także człowiekiem społecznie zaangażowanym, przenika środowiska naukowe, nawiązuje artystyczne i literackie przyjaźnie, uczestniczy w akcjach ekologicznych, ale odkrywa też swoje osobliwe nastawienie do tematu: „każdy mój kontakt z roślinami utwierdzał mnie w przekonaniu, że mają one własny pomysł na życie.” Aby pokazać „roślinne myślenie”, „roślinny pomysł na byt” mnoży opisy roślin leczniczych, rzadkich, wyjątkowych, ozdobnych..

Dlaczego bezlitosna współczesność nie chce szanować tego, że ludzkie ciało, ludzką fizjologię uformowały miliony lat ewolucji?.. nie chce też szanować tego, że podstawowe ludzkie chcenia, odruchy, więzi uformowały dziesiątki tysięcy lat życia plemiennego i rodzinnego? Dlaczego chce dostosować każdą z nas i każdego z nas do potrzeb rynku, do praw polityki? – pyta w swym kolejnym ważnym tekście Piotr Wojciechowski i zaprasza do pokornego uznanie duchowości tego, co duchowe i materialności tego, co materialne, do szacunku dla praw moralności i natury oraz do postawy pielgrzyma idącego szlakiem Wielkich Pielgrzymów.

tempo zycia 200pxAby móc pracować, trzeba umieć wyrzucać zbędne papiery. Ktoś, kto pisze, w naturalny sposób przyciąga do siebie książki, czasopisma, pliki komputerowych wydruków, listy, pamiątkowe zaproszenia. To wszystko grozi mu zaduszeniem, dlatego trzeba przekopywać, selekcjonować i wyrzucać. W tym trudzie natrafiłem ostatnio na plik gazet sprzed dziesięciu lat. Chciałem wyrzucić i zatrzymałem się. Trafiłem na wycinek z „Dziennika” z maja 2007 roku. To, co przeczytałem niżej, za aktualne w najwyższym stopniu...

jaka ekologia 200pxOd dwudziestu pięciu lat pisuję o ekologii w miesięczniku katolickim. Od kilku już lat współpracuję z franciszkańskim portalem internetowym związanym z REFA. Wiem na szczęście, że wiele Pań Czytelniczek czytało mnie w „Liście do Pani” pilnie i oceniało życzliwie. Niewiele wiem o tym, czy czytają mnie w Internecie, jak mnie oceniają. Stawiam sobie jednak pytanie – jak to pisanie o ekologii mnie samego zmieniło? To oczywiste – musiałem się wiele nauczyć, niejedno przeczytać. Musiałem przemyśleć wiele spornych spraw, musiałem się martwić ekologicznymi katastrofami, musiałem się przerażać niejedną prognozą...

malowidla naskalne maleW jaskiniach Hiszpanii i Południowej Francji zachowały się najstarsze wizerunki zwierząt – dzieło ludzi z epoki kamiennej. Od tego czasu gatunkowi ludzkiemu towarzyszy działanie polegające na szukaniu sposobu, aby piękno przyrody uchwycić, powtórzyć, utrwalić. Aby w jakimś skrócie zamknąć wielkie siły przyrody i kosmosu. Tymczasem z języka ekologii zostały wyrugowane kategorie piękna i dobra. Myśli i mówi się o stratach, zagrożeniach, szkodliwości. Musi wrócić ekologia, która zachwyca się. Nauka da wtedy narzędzia a wzruszenie i wiara uruchomią wole działania...

Horodło rzeka PWmalePunktem wyjścia do rozważań o ekologicznym znaczeniu nazw miejscowych, o ich emocjonalnym walorze stał się „Atlas lądów niebyłych; Największe mity, zmyślenia i pomyłki kartografów”, dzieło Edwarda Brooke-Hitchinga – wydane ostatnio w Polsce. Przy okazji dotykam sprawy subtelnej i mało w nauce docenianej – osobistego stosunku badacza do przedmiotu badań. Czy technolog drewna może pokochać rysunek słoi w dębowej desce? Czy mogą petrografa uwieść mikroskopowe obrazy cienkich płytek granitu? To się zdarza, ale naukowcy nie przyznają się do tego.

conflict CC0Czy „pokój ekologiczny” – stan harmonii i równowagi między człowiekiem a środowiskiem potrzebuje niepokoju, waśni, sporu między ludźmi? A jeśli tak, jaki to ma być styl dysputy, jej duch. Jako przykład polemisty pełnego dobrej woli, przypominam Pawła Zawadzkiego, awanturnika w imię „pokoju ekologicznego”. - pisze Piotr Wojciechowski. Nasz cudowny Papież Franciszek zakrzyknął do młodych w Rio, aby szli na ulice robić raban w sprawie miłości bliźniego i aktualności Ewangelii. Idąc za tym wskazaniem – trzeba robić raban o sprawy ekologiczne. Spór jest potrzebny, milczenie sprzyja zaniedbaniom, apatii i obojętności.